Mantelzorgers staan vaak dag en nacht met toewijding klaar voor hun naasten. Wanneer de zorgbehoefte toeneemt, biedt zorg op een woonlocatie vaak een oplossing. Deze overgang heeft natuurlijk impact op zowel de cliënt als mantelzorger. Mantelzorgers Silvana Jobse (59) en Alex Dronkers (90) ervaarden dit van dichtbij en delen hun verhaal. Verzorgende Angelique (51) van Hof ’t Seijs vertelt waarom hun betrokkenheid zo belangrijk is.
Fysieke en mentale zorg
Als mantelzorger hoef je er niet alleen voor te staan. Om ervoor te zorgen dat iemand zo lang mogelijk thuis kan blijven wonen, biedt de thuiszorg ondersteuning. Toch komt dit soms tot een punt waarop wonen en zorg een betere keuze is. Bijvoorbeeld wanneer er intensievere zorg dichtbij, meer toezicht of een revalidatieplek nodig is. Voor meneer de Jongh speelden deze redenen mee. Zijn dochter Silvana vertelt: “Mijn vader woonde al dertien jaar alleen. Als zijn enige kind kwam ik dagelijks bij hem over de vloer, voor zowel zorg als een praatje. Mijn vader zat eigenlijk continu in mijn hoofd. Na een operatie werd hij voor revalidatie opgenomen in Hof ‘t Seijs. Hier krijgt hij niet alleen de beste zorg, maar is ook zijn sociale kring vergroot. Hij had hier al langere tijd behoefte aan. Sinds hij in Hof ’t Seijs woont, is de constante fysieke en mentale zorg voor mij verlicht. Dat zorgt voor opluchting.”