Mantelzorgers: een onmisbare schakel in de zorg

Steeds meer mensen zorgen intensief voor langere tijd voor een naaste met een beperking of ziekte. Dat geeft voldoening, maar is niet altijd gemakkelijk. Zorgstroom ondersteunt daarom mantelzorgers. Het belang van de mantelzorger staat daarbij voorop. Ook Willem van Bellen (79) uit Arnemuiden is mantelzorger voor zijn vrouw Nel (80). Samen met mantelzorgconsulente Natasja Eckhardt (49) deelt hij zijn verhaal.

Lewy body dementie

“Jaren geleden merkte ik dat Nel veranderde”, begint Willem te vertellen. “Kleine dingen begonnen op te vallen. Zoals het gebruik van de afstandsbediening, dit ging steeds moeizamer. Maar ik kreeg ook signalen uit onze omgeving. Het ging allemaal niet meer zo gemakkelijk. We gingen naar de huisarts, die ons doorverwees naar de geriater. Toen ging het balletje rollen. Veel testen volgden, met als diagnose de ziekte van Alzheimer. Maar we merkten dat er nog meer speelde. Er gebeurden meer dingen die we niet konden herleiden naar de diagnose Alzheimer. We zijn teruggegaan naar dezelfde huisarts en werden doorgestuurd naar de neuroloog. Na nog meer onderzoeken volgde er in 2015 een tweede diagnose: Lewy body dementie, een combinatie van dementie en de ziekte van Parkinson.”

Van thuiszorg naar opname

Het leven van Nel veranderde, maar ook dat van Willem. Naast echtgenoot was hij ook mantelzorger. Willem: “De eerste jaren woonde Nel nog thuis. Dat ging in het begin best goed. Ik kon Nel overal mee naartoe nemen. Ook verwees de neuroloog haar door naar de Parkinson Dagbehandeling in Buitenrust. Daar moest ze even wennen, maar ze vond haar plekje. Een hele periode ging Nel hier met plezier naartoe. Maar helaas zagen we dat Nel met de jaren achteruitging.” De zorg werd steeds intensiever en zwaarder. “Ik sliep nog maar drie à vier uur per nacht”, zegt Willem. “Bij iedere beweging in bed werd ik wakker. Ik liep op mijn tandvlees. De thuiszorg merkte op dat het met mij ook niet goed ging. Zij schakelden de huisarts in. Nel kreeg een delier en kwam in het ziekenhuis terecht. Daar besliste de geriater dat Nel opgenomen moest worden.”

De zorgen blijven

Nel verhuisde in 2019 naar Binnenhaven in Nieuw- en Sint Joosland. Dit was het moment dat Willem en Natasja in contact kwamen met elkaar. Natasja was aanwezig bij het opnamegesprek in Binnenhaven. Willem: “Ik zie de dag van de opname nog zo voor me. Onze twee zoons waren er ook bij. Nel wilde eerst niet. Uiteindelijk hebben we haar toch meegekregen. En toen kwam het moeilijke moment dat ik haar moest achterlaten. De zorgprofessionals van Binnenhaven hebben daar op een heel fijne en bijzondere manier aan meegeholpen.” En toen kwam Willem thuis: “Ik was de zorg voor Nel kwijt, maar de zorgen zelf niet. Ineens was ik alleen.” Vanaf dat moment werd het contact tussen Willem en Natasja nog intensiever. Natasja: “Willem gaf aan dat hij onze ondersteuning prettig vond en graag wilde deelnemen aan de bijeenkomsten die Zorgstroom mantelzorgers aanbiedt. Sindsdien is hij trouwe bezoeker.”

Mantelzorgers zijn onmisbaar. Willem kent zijn Nel door en door en weet precies wat wel of juist niet werkt. Dat helpt zorgprofessionals enorm.

Lotgenotencontact

Maandelijks organiseert Zorgstroom diverse informatiebijeenkomsten, cursussen en activiteiten voor mantelzorgers. “Het doel van deze momenten is om de mantelzorgers te ondersteunen”, legt Natasja uit. “Je kunt het zien als een vorm van lotgenotencontact. Kennis en ervaringen worden met elkaar gedeeld. Iedere mantelzorger heeft zijn of haar eigen verhaal. Er wordt naar elkaar geluisterd en er worden tips en adviezen gedeeld. Het zorgt voor herkenning.” Willem vult Natasja aan: “Ook de gesprekken met geestelijk verzorger Eveline Post vind ik erg prettig. Ik kan mijn verhaal kwijt en mijn gevoel delen.”

Oog voor de mantelzorger

Een poosje terug voelde Willem zich minder goed. Natasja signaleerde dit en bood Willem een luisterend oor. In deze periode was hun contact nog regelmatiger. “Ik vind het belangrijk dat ik zicht heb op onze mantelzorgers”, vertelt Natasja. “Ik wil graag weten hoe het met hen gaat. Als er iets aan de hand is, vind ik het fijn om met de mantelzorger mee te denken. Wat speelt er? Waar kan ik bij helpen? En wat heeft de mantelzorger nodig? Het draait om een gezonde balans tussen draagkracht en draaglast. Het is juist belangrijk dat mantelzorgers goed voor zichzelf zorgen en hun grenzen aangeven.” Willem en Natasja ervaren hun contact als waardevol. Willem: “Door de mantelzorgondersteuning kan ik ergens heen. Ik heb een plek waar ik mijn verhaal kan delen.” Natasja sluit af: “Mantelzorgers zijn onmisbaar. Willem kent zijn Nel door en door en weet precies wat wel of juist niet werkt. Dat helpt zorgprofessionals enorm. We zorgen echt samen!”